کلر استخرها موجب فراوانی آسم و خس خس کردن سینه در کودکان می شود.
اگر چه فاکتور های ژنتیکی نقش بسیار مهمی در بیماری های آلرژیک ایفا می کنند ولی به نظر نمی رسد که این فاکتور ها عامل مهمی در این شیوع سریع و جهش جهانی بیماری های آتوپیک باشند. افزایش شیوع این بیماری ها خصوصا در جوامع صنعتی منجر به ایجاد فرضیه هایی از نقش مهم محیط و مدل های جدید زندگی و شهر نشینی می گردند. یکی از معروف ترین نظریه ها کاهش برخورد با عوامل باکتریایی خصوصا در اوایل تولد در کودکان است. مطالعات متعددی در رد یا تایید این فرضیه موجود می باشد.
اخیرا فاکتور جدیدی که تاکنون کسی به آن ظنین نبوده، مورد توجه بسیاری قرار گرفته است. این فاکتور که برای دهه ها از دیدگاه محققان پنهان مانده بود و اخیرا مورد توجه قرار گرفته است پس از مشخص شدن اثر مراجعه روتین به استخر ها در افزایش ریسک ابتلا به بیماری های تنفسی و آسم به صورت فرضیه ی اثر کلر بر سیسیتم تنفسی شکل گرفت.
این فرضیه ی جدید که به نام فرضیه ی کلر آب استخر مشهور است علت افزایش ابتلا به بیماری های تنفسی مانند برونشیولیت و آسم را مراجعات گسترده و مکرر کودکان به استخر ها عمومی خصوصا انواع سرپوشیده و آلودگی هوای استخر ها با همین محصولات ناشی از بخارات کلر، معرفی می کند.
براساس این فرضیه ی جدید افزایش شیوع آسم در کشور های صنعتی نه به علت کاهش میزان برخورد کودکان با عوامل میکروبی در سنین اولیه پس از تولد (فرضیه قبلی که به نام “فرضیه ی بهداشت” شهرت دارد) است ؛ بلکه به علت افزایش دفعات و مدت در معرض قرار گرفتن با مقادیر اسیب رسان کلر و محصولات آن است . کلر و مواد ضد عفونی کننده با پایه کلری که عموما برای در استخر ها جهت حفظ بهداشت آب و جلوگیری از بروز بیماری ها مسری به کار می رود پس از واکنش با مواد موجود و یا بدن شناگران به محصولات و گاز هایی تبدیل می شوند که برای مجاری تنفسی سمی می باشند. از سمی ترین این محصولات نیتروژن تری کلراید یا تری کلر آمین می باشند و در هوای استخر ها خصوصا استخر های سرپوشیده به فراوانی مجتمع اند (منجر به همان بوی آشنای استخر ها میشوند) و استنشاق می گردند.
دکتر محمد بداغ آبادی
بدون دیدگاه